|
KÖYÜN TARİHİ: Köyün güney-doğusunda "Cemilören" mevki vardır. Osmanlılar döneminde burada 600 hanelik büyük bir yerleşim yeri varmış. Burada "Velekinler-Doboğulları" sülâlesi yaşarmış. Dedelerine ise yiğitliğiyle ün salmış "Kazıkbıyık" denirmiş. Dikirözü boğazında sözü dinlenirmiş. Zamanın yöneticilerinin memurlarına tahakkuk eden vergiyi ödemeyince cezalandırılmış. Yöneticilere baş kaldıran bu insanların sert, dik tabiatlı oluşlarından dolayı köyün ismine "Dikir" denmiş. Cemilören' den şimdiki olduğu yere yerleşmişler. Cemilören' de ören yerleri mezarlık, cami ve ev temelleri kalıntılarına rastlanmaktadır
Köyden (İzmir-Dikili) ve (Kayseri-Bünyan) ilçeleri ile yurdun değişik yerlerine göçler sonuca nüfusu geçmişe nazaran azalmıştır.1969 yılında adı; "Yeri aydınlık, belbaşı, yüksek ve dölek olması" sebebiyle "Günyazı" olarak değiştirilmiştir.
|
Erkek Nüfus
|
198
|
|
Kadın Nüfus
|
233
|
|
Tuik 2008 YılıToplam Nüfüsu
|
431
|
.
Halkın geçimi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Dağlık, yüksek bir rakama sahip orman köyüdür.
Köy Mevki Adları:
Gevinli, Yanıkdere, Oğlakaslanı, Kütüğün Pınarı, Keklik Tepesi, Cırtlağın Kırdığı Yer.
Sülâleler:
Habutgiller, Cezarlar, Çürükgiller, Onbaşıgiller, Kadirgiller, Katırcılar, Velekinler, Ümcügiller.
Lâkablar:
Yabakulak, Dudak, Kemçik, Memicik, Şirinkaya, Mankafa, Cerek, Herek, Kitapsız.
Görev Yapan Muhtarlar:
Ali Şimşek, İbrahim Hökelekli, İsmail Akdeniz, İsmail Hökelekli, Mustafa Demirbilek, Süleyman Hökelekli, İsmail Hökelekli.Ramazan Akdeniz Osman Şimşek
En Çok Kullanılan Soyadlar:
Demirbilek, Akdeniz, Şimşek, Hökelekli
Orman Kesimi:
Orman dairesince verilen izne tabi olarak yılda bir defa eylül ve ekim ayları içerisinde yakacak için orman kesimi yapılır. Muhtar orman kesecek ailelerden hane başına katılım payı toplar. Kesim için verilen mevkide, 10 kişilik gruplar halinde kesilen meşe (grup başkanın denetiminde) ağaçları "hürük" yapılır. Kime, hangi hürüğün düşeceği "Bilikficik" atılarak belirlenir. Hane sahipleri hissesine düşen odunları eşek, kağnı, araba ve traktörle evlerine taşırlar.
Köyün cami, okul gibi resmi kurumların yakacak ihtiyacı muhtarlık tarafından tesbit edilen yerde, ayrıca kesim yapılarak karşılanır.
GELENEKSEL OYUNLARI
Korkuluk:
En az üç kişi ile oynanır. Oyuncular, aralarından, kura ile ebe seçerler. Ebe diğer oyuncuları kovalayarak vurmaya çalışır. Vurunca da "Korkuluk" der. Kime vurduysa o kişi olduğu yerde kalır. Diğer arkadaşları ona vurarak, yine "Korkuluk" diyerek kaçmasını sağlamaya çalışırlar. Böylece ebe, tüm oyuncuları korkuluk yapana kadar oyun devam eder.
NOT: KÖYÜMÜZÜN ESK ADI DİKİR KÖYÜDÜR
|
